Hans en Grietje
Er was eens een rijke
houthakker, hij had twee kinderen en een vrouw. Ze woonden in het donkere bos
in een heel klein huisje. De houthakker was heel rijk maar ook heel gierig. De
twee kinderen heetten Hans en Grietje.
Toen de houthakker een keer in
bed lag te woelen dacht hij na over wat hij met zijn kinderen wilde gaan doen.
Want hij hield niet van die kinderen en hij had niets aan ze. Toen zei hij
tegen zijn vrouw “ Schat, zullen we de kinderen morgen achterlaten in het
bos?”. Toen antwoordde de vrouw “Nee man
waarom zou ik dat doen? De wilde dieren zullen hen verscheuren. Dat kan ik ze
echt niet aan doen.’'. De houthakker zei toen “ Dwaze vrouw moeten wij dan al
ons lekkere eten aan hen geven terwijl zij er niks voor hebben gedaan! Morgen
brengen we ze naar het bos.”. De vrouw antwoordde niet en ging slapen.
De volgende morgen stonden de
twee kinderen op. De man zei tegen de kinderen dat ze hun spullen moesten
pakken en dat ze daarna naar het bos gingen. De kinderen vroegen waarom ze naar
het bos zouden gaan. De vrouw durfde niks te zeggen bang dat ze nog een keer
werd geslagen door haar man.
Toen ze allemaal klaar waren
gingen ze naar het bos. De kinderen hadden geen idee dat ze nooit meer thuis
zouden komen. Nadat ze een heel eind het donkere bos in waren gelopen stopten
ze op een griezelige plek. De vader en de vrouw gingen houthakken zeiden tegen
de kinderen dat ze verstoppertje moesten gaan spelen. Toen de kinderen zich
verstopt hadden, liepen de houthakker en zijn vrouw stilletjes terug naar huis.
De kinderen bleven alleen
achter in het donkere en enge bos. Ze probeerden hun vader en moeder te vinden
maar dit lukte niet. Ze waren heel moe en vielen verdrietig en bang in slaap.
Na drie dagen lang in het
donkere koude bos te lopen kwamen de kinderen langs een klein huisje dat
helemaal gemaakt was van snoep. De kinderen begonnen als gekken te vreten en
aten het hele huisje op tot er niks meer van overbleef. Ze aten ook de heks,
die lag te slapen, en in het huisje woonde, op. Toen ze alles op hadden, hadden
ze zoveel buikpijn dat ze hun hele leven geen eten meer hoefden.
De kinderen leefden niet zo
heel lang meer want na drie dagen waren ze veranderd in een lekker snoepje.
En met de ouders van Hans en
Grietje ging het niet zo goed want die konden, toen ze de kinderen hadden
afgezet in het bos, nooit meer de weg naar huis vinden.
Gemaakt door: Daphne
Prins
Vak: Nederlands
Datum inleveren: 26 november
2018
Docent: Meneer Wit
Goed gedaan Daphne!
BeantwoordenVerwijderen